---------------------------bilemez buralarda emek vermeyen
dostluğun, arkadaşlığın ne demek olduğunu
emanet edilir sağ kalanlara
anamız, bacımız, eşimiz, yavrumuz
ölmeden gömülürken toprağa
çığlıklarımız sarılır birbirine
ellerimiz uzanır can havliyle
unutulur bir lokma ekmek parası
nefes almaktır bir lokma
bir lokma nefesedir feryadımız


en çokta ışığı arar gözlerimiz
gece gündüz birbirine karışır
güneşi hayal eder yüreğimiz
kömür karası tenime bir dokunsa güneş
ah bir dokunsa


umutlar tükenince
-------------------------------------------
Yüreğinize sağlık Nilgün hanım. Yüreğinizdeki insan sevgisi, toplumsal duyuş ve sorumluluk duyğulalarınız hep varolsun.
Çünkü böyle düşünen, bu doğruyu hisseden kadın-Erkek insanlarımızın sayısı çoğaldıkça umutlarımız çoğalır ve yükselir.
Toplumsal gerçeklerin, bizleri sahtekar dincilerin kaderimiz olmayan safsatalarla istismar ettiklerinin farkına vardıkça, umutlarımız çok daha fazla yükselecek ve kader seremonisi ile halkımızı uyutmağa çalışanların sultasından kurtulacağız.
Vahşi kapitalizmin doyumsuz ve sınırsız kazançları uruna yüzlerce insanımızın, hiç bir teknik tedbir almadan havadan para kazanma hırsları uğruna ölmeleri asla bir KADER değildir. Bunu kader diye niteleyenler, suçluluk ve sorumluluklarını gizlemeğe çalışanlardır. Toplum breyleri olarak bu gerçeğin farkında olmalıyız. Çok sağolunuz siz bunu anlamlı şiirinizde oldukça güzel mesajlarla vurgulamışsınız.
Esenlik dileklerimle kutluyor, tebrik ve taktirlerimi sunuyorum size, değerli şair. Kemal Polat