Yürek olabilmek;
Hak yürekçe, dümdüz gelişip de, “Ecmel” büyüyebilmek
Tahir kalabilmek...

Adam olabilmek;
Yolu yordamı da görüp, hakkını da hakça verebilmek
Yerinde konuşup da, yerinde de susmayı da bilebilmektir
Yerli yerinde de olmak, derin düşünüp, gizemleri anlayabilmek
Bir lafın kırk manasını bilip, hakkını vermektir
Sırlarda da, ketum kalabilmek
Adam gibi adam, olabilmektir
Hakka hakikate tahassürle bağlı kalmaktır.

Fıtratı;
Pamuk Yürek olabilmek
Şefkat la, yüreklerde de “Çarman” atıvermek
Olgunluk çağı hislerinin bir tek yudumda,
Gençken anlaşıldığı
Şevkle
Gerçeklerin;
Yumak yumak çözülüp yapıldığı
Hey hatların,
Gerçeğin duvarlarında ezilip meserretin doğurtulduğu
Çözüldüğü
Yazıkların şulesi yerine
Gür emin seslerin ser olduğu
Anlaşılıp yerini bulduğu
Saygı ve sevgi deryasında, cahilliğin gark olduğu
Lamia yüreklerde, özlemleriyle çarpar, ülfetçe duygu.

Ekmeli;
Sözün erkeğini, dişisini ve adamını çözebilir bu olgu
Karşıdakini anlayıp, hoşgörüyle gülümseyebilmek
Hüzünlenip, duygu selinde varışta ağlayabilmek
Tek bedenle yücelip, kalplerde bütünleşip eriyivermektir
Tek yürek
Tek bilek
Oluvermek
İştiyakla mozalin gibi gümanlar yeşertebilmektir.

İrem gönüllü olabilmek;
Eller omuzlarda, ülfetçe tek can kalıvermektir
Sevginin Gülzâr’ını kurabilmek
Erkek gibi, erkek oluvermek
Başı dik
Vicdanı rahat
Göğsü; kale gibi olabilmektir
Dağlarca sabrı, sırrı taşıyabilmek
Yürek olmasını hissedip, anlayıp yürekten duyabilmektir.

Tek bir, koca yürekli olabilmek
Gönüllerde tahtı, kurabilmektir
Zülâl gibi; apak gönüler de nakşetmektir…

(22.05.2010)AZAP...