Solan bir sevdanın ardından
Gidişinden sebep
Sana dâir son yazılan

Sana bülbül dilinde, aşk lisânında konuştum ey yâr
Karşımda naz eden bir gül, bir bilinmez sırmışsın gibi

Sana yaktığım gazelleri yâr, bam telinde okudum
Gönlüne bir ateş, gözünden bir alev düşecek gibi

Sana unutulmuşlukların içinden çıktım da geldim
Kapını açınca boynuma sarılacakmışsın gibi

Sana, güzelliğine en duyulmamış nâmeler saçtım
Sanki âlemlerin en ve tek güzeli senmişsin gibi

Sana bir lahza dokunmaya kıyamadım istesem de
İncinirsin sandım, o en nâdide pırlantalar gibi

Sen benim tek mevsimimdin ey yâr, yazım, baharım sen
Yağan yağmur, tane tane kar, tanrısal güneş sen gibi

Zirvedeki sevdâların bitmezliğine inanırdım
Onlar ki, sarmalanmış iki bedende tek vücut gibi

Bizim sevdâmızın sonsuzluğunu hayâl ederdim hep
Sanki Hızır’ın elinden âb-ı hayât içmişiz gibi


Bu tükeniş bizdeki, bu yılgınlık şimdi, bu son neden
Yüreğinden kovulmayı hiç hayâl etmemiştim ki ben

Kanım senin adınla akıyor damarlarımda oysa
Kalbim sen diye atıyor, sen, hiç durmayacakmış gibi sen

Demek gidiyorsun şimdi ey benim nilüfer çiçeğim
Gidiyorsun demek, sırtlayıp tüm aldıklarını benden


Kapıyı çarpışındaki manâ ne kadar acı öyle
Sanki gidişine dâir tüm hatalar benimmiş gibi

Gönlünde yanan ateş sönmüş gibi, sevdan solmuş gibi
Bu gidişin, bu son söz, geri dönmeyecekmişsin gibi


14.11.60

2:15

Sincan



A. K.