Masada ki; kadehin dibindeki “Ecmel” aksin de kaldım
Gözyaşıyla, ruhuma kıvançla sevini verdi özlerin
Har-ı aşk sevgisini azar azar kalbinden de ben çaldım
Hezâr-ı mutluluğun şevk serenadın da yaktı sözlerin
Akıttı benliğe buğulu sevdayı o ahu gözlerin

Vaveylanın içten koptu, ruhumun ta dibine saplandı
Apak mehlika’n da parladı, şavkı yüzüme renkler kattı
Nur-u cân’ın kalbime daldı, içimdeki şevk de uyandı
Ruhumda şerhalaştı, utançtan da betim benzimde attı
Döktü de benlikte yoğurdu sevdayı o ahu gözlerin

Durmadın yüreğinle çağladın, ruhumu sana bağladın
Sözlerle “Gülzar”’ın, içimde volkan şahikası patlattı
Mahcubiyetin süzülüşünde, kalbe okunu sapladın
Deryaca duygular, şule şule içime seni boşalttı
Sardı da benliği; doğurdu sevdayı o ahu gözlerin

Har-ı aşkla yandı baht, çöktü zifiri karanlığın kini
Sen gül gibiydin, ben sanki üstünde ki karabasanlardım
Deryalarca boşalttın sen, tüm şefkatinle buruk sevgini
Ellerin ellerimde, gözüm yerlerde mahcup kala kaldım
Yaktı benlikte de kavurdu sevdayı o ahu gözlerin...



(20.05.2010)AZAP...