Ellerimden Uçup Gidensin Yar

Nekadar sana, ayak uydurmaya çalışsamda!
Olmadı yar.
Sen asi kız!
Bu topraklara can veren nehirler gibi!
Yüreğimden akıp gidi yorsun işte.
İlk baharda, çağlayan’lar!
Şelale’ler gibisin.
Hırçın akıp, bentlerimi yıkansın.
Bütün hışmınla!
Ömrümden, akıp gidensin yar.

Bazen, göklerde süzülen, bir kuş!
Bazende, kırlarda uçan, bir kelebek gibisin.
Hani bir kelebeği yakalrsınya!
Ellerinde, avuçlarını kapatıp!
Yaşıyormu diye, avuçlarımı açıp baktığımda!
Kanatlarını çırpıp!
Elimden, uçup gidensin yar.

Kim bilir hangi çiçeğe uçup!
Beni kendinle sürükleyeceksin.
Olmadımı, olmuyor yar.
Sen yüreğimdeki, yaşayan!
Kelebeksin yar.
Ben sana yaklaştıkça!
Sana sevdalı, yorgun yüreğimle!
Sen, uçuyorsun yine.
Sende böyle,seve bilirmisin ?
Gel, gönlüm yar.
Açtığın yarayı sar.
Yıkıldım tükendim,olmuyor yar, olmuyor.
Ben kelebek değilimki, seninle uçayım.

Bilirim, sen yinede durmazsın.
Uçmak istersin, kırlarda çiçeklerde!
Her kanat çırp’ışında,
yüreğimdeki çarpıntı, acıya dönüyor.
Sana kalbimi sunduğum!
Avuçlarıma, alsamda seni
Yinede, bilinmeyene doğru kanat açıp!
Ellerimden, uçup gidersin yar...

KUTUP GÜLDANE....17/05/2010