Kapıldım serabına kendi odumda yandım,
Şiryandaki külümde kutsal emanetimsin!
Yüz sürdüm divanına efsunlu saza kandım,
Şedaraban telimde kutsal emanetimsin!

Ruhuma yâren oldun doldun gecelerime,
Nur’lu yüzünden vurur şavkın yücelerime;
Hayalimde gördüğüm yârsin hecelerime,
Muştulanan dilimde kutsal emanetimsin!

Doğumun kutlu düğün veda edişin hüzün,
Gitme uzaklarıma hicran yağmasın gözün;
Mecnun ufuklarımda aşka boyansın yüzün,
Sırra giden yolumda kutsal emanetimsin!

Çözülmeyen bilmece mihrabımda gizlisin,
Aşiyanımın süsü bağda şiraz gözlüsün;
Dergâhımın nefesi Hak’tan bana sözlüsün,
Secdedeki çulumda kutsal emanetimsin!

Bulanık koylarımdan düş dağına kaçarsın,
Bir gönülde durulur doruklarda uçarsın,
Hercai avucumda göçmen gülü açarsın;
Harelenen elimde kutsal emanetimsin!

Kölemen bakışların kalbimde kuyu kazan,
Yağmalandı yıllarım cümle mevsimler hazan;
Makberimden yükselip adını arşa yazan,
Mahşer rengi dalımda kutsal emanetimsin!


15 Mayıs 2010 İstanbul
Murat Aydın Doma