Sel kelimesini duyunca aklıma Çarşamba gelirdi,
Kelimeler yer değiştirdi, Ağrı’yı sel aldı şimdi,
Üstelik karasal bölgeydi, toprağı suya muhtaçtı,
Ne yazık ki toprak suyu emmedi, yaşamı su bastı…

Bir fidan ekelim milletçe, büyüsün bizlerle birlikte,
Nüfusumuz ne kadarsa o kadar ağaç olsun ülkede,
Hem oksijen verirler, nefes alırız, sağlıklı yaşarız,
Hem köklerini toprağa salar, sel korkusunu aşarız…

Sular evleri basarken sokaklardan rahatça akıyordu,
Çevrede bir tanecik olsun ağaç da gözükmüyordu,
Önüne gelen evleri yıkıp geçti, tüm değerleri aldı,
Arkasında yıkılan evleri ve çaresiz insanları bıraktı…

Ağaçlar hayattır, karbon dioksit alır oksijen verirler,
Güzellikleriyle de hayatımızı bir cennete çevirirler,
Toprağı sevelim; ekelim, biçelim, onda hayat vardır,
Aksi taktirde dağılır gider doğamız, hepimizi sel alır…