Hoş geldin.
Bakma böyle uzak durduğuma,
Düşle gerçeğin arasında sıkışıp kalan gözlerim
İnanamıyor varlığına.
Tozu alınmamış boşluklarımdan bir yer seç ve otur.
Aldırma etrafın dağınıklığına…

Kıpırdayan dudaklarında dolanan,
Mahcup cümleleri yutkun.
Hiçbir neden sunma ayrı geçen onca yıla.
Kader deyip avutmayı öğrendim,
Sebepsiz gidişinin soru işaretlerini.

Sus;
Sesinin tonunda perdelenir,
Gözlerinde salınan, seni bana getiren
Pişmanlıklar…
Tek kelime etme;
Bırak doya doya seyredeyim
Soyunduğun maskelerin ardındaki
Hasrete bulanmış masumiyeti.

Kaldır başını yerlerden.
Onlar değil hayallerimdi
Giderken ayaklarının altında ezilen…
Yokluğunun kırıklıkları düzelmez belki,
Belki durmaz yaralanan inancımın kanı.
Sen yinede kaldır başını yerlerden.
Onlar değil, bendim
Vazgeçmeden gelişini bekleyen…

Hoş geldin sevgili!