3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1164
Okunma
Firakınla, gönül figan eyler,
içmeden bir ayyaş, bir berduş gibiyim.
Gözlerim gözlerinde, saymadım, bilmem kaç mevsim eyleşti;
lakin, onlarla birer yabancı gibiyim,
Şimdi, dökülen hazan yaprakları gibi sürüklenirim;
buğulu gözlerimle, geçtiğin yollarına
Dizlerim, takatsız kalır da, dayanırım,
ben gibi, dermansız kalan ağaç dallarına
Söyle, kaç yıl daha çekecek bu gönül?
Sen benden ırak, bense sana hep hasret;
senin yanındayken bile, içimde yaşanır en acı gurbet
O gurbet ki, zehirli okları, deldi geçti tüm içimi,
Ölmeden,öldü dediler, yaptılar isimsiz kabrimi,
Ruhumsa, oldu bir türbe ki,ne türbe!
Sanki, yıllarca terkedilmiş, metruk bir harabe
Önal Irgıt