Sebebsiz değildi hiçbirşey...
Yeniden, diyebilmekti hissettiğim tüm güzel duygular için.
Güneşin bir başka doğmasıydı;
Batarken yıldızlara sizde şahit olun dercesine süzülüşü..
Kuşların ötüşlerinde saklıydı sanki herşey
Birbirlerine yaptıkları kurda acaba bizde yaşayabilir miyiz demeleri.
Yaptığım herşey bir başka güzeldi artık.
İçtiğim her bardak çay bile tarifsiz tatdaydı..


Yatağıma uzandığımda sanki bulutların üzerine yatmış oluyordum
Herşey avucumun içindeymiş gibi..
Sokaklarda yürürken gördüğüm herhangi bir çocukta gizliydi mutluluklarım.
Ve bana her gördüğüm çocuk uzatıyordu demet demet mutluluklarımı.
Başıboş gezen köpek haykırıyordu her havlamasında,
Artık o mutlu çok mutlu diye..


Gökyüzüne bakıyordum..
Yatağıma uzandığımda bulutları ile beni sarmalayan gökyüzüne.
Onlar dahi;
Bizim sonsuzluğumuz eşdeğer değil senin mutluluğunun büyüklüğüne diyorlardı.


Sebebsiz değildi hiçbirşey..
Arkadaşlarım konuşurken sanki benim mutluluk şarkımı söylüyorlardı.
Denizler dalgalarıyla eşlik etmeye çalışıyorlardı çoşkuma..
Oltaya takılan balıklar nazire yaparcasına gülüyorlardı sanki..
Bizde tanığız mutluluğuna diye...


Sebebsiz değildi hiçbiri..
Hepsini saklayan gözde gizliydi herşey..
Etrafına yeşil yeşil bakan,
Düşlerimde dahi bana baktığında içimde birşeyleri eriten gözde...
Mutluluğumun sebebiydi gözlerin sahibi..
Ve ben şimdi,sebebime sebep olmak istiyordum..
Bir ömürboyu hergününde...



Merve IŞIK 08/02/2008