Hep benim karşıma zalim çıkıyor.
Günahkâr kul’muyum ben yüce rabbim.?
Kimi İYİ sansam şeytan çıkıyor.!
Günahkâr kul’muyum ben yüce rabbim.?

Tazı gibi hep tavşana saldılar.
Genç ömrümü tatlı söz’le çaldılar
Çulu soyulunca çıplak kaldılar
Günahkâr kul’muyum ben yüce rabbim.?

Meğer’se habis’miş, insan sandığım,
Boş yere ağlayıp boşa yandığım.
Ne yapsam dolmadı çeyiz sandığım.
Günahkâr kul’muyum ben yüce rabbim.?

Ne edeyim,nere gidem bilemem.!
Bi’çarelik ben’de iken gülemem.
Darbe yedim kendime de gelemem.
Günahkâr kul’muyum ben yüce rabbim.?

İnsanoğlu hasis nerden bileyim..!
Ben zaten kendime dert ve çileyim
Yeter artık izin verde güleyim.
Günahkâr kul’muyum ben yüce rabbim.?

Kabuk bağlamayan türlü yaram var.
Tükendi takatim artık naram var,
Gün be-gün tükendim, gayri sıram var,
Günahkâr kul’muyum ben yüce rabbim.?

Yıllarca uğraştım yol bulamadım,
Bazen yılıştım ya inan gülmedim
Yalancı dünya’da murat alamdım,
Günahkâr kul’muyum ben yüce rabbim.?

Bak yine dertlendim hüzünle doldum
Goncayken açmadan dalımda soldum
Mutluluk ararken belâmı buldum
Günahkâr kul’muyum ben yüce rabbim.?

Bu yarayla İflah olmam ölürüm,
Değişmez kaderim onu bilirim.
Bundan sonra tek başıma yürürüm.
Günahkâr kul’muyum ben yüce rabbim.?

Dostlarım çıldırmak üzreyim şimdi
Beni ben yapanlar kişiler kim’di ?
Sanki tüm kötülük bana mukim’di
Günahkâr kul’muyum ben yüce rabbim.?

Der Durak’ım şimdi nere gideyim.?
Söyleyin de neyi nasıl edeyim.?
Hangi dostun gayretini güdeyim.?
Günahkâr kul’muyum ben yüce rabbim.?

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ