Yaramaz bir çocuk
Ve topaç çeviren güçtü
Yaşamın kendisi
Tekrarlanan yanılgının
Çocukluk haliydi
Büyük hesaplarla uğraşan
.............................. ben çocuk olmayı özledim anne

Sisten çıkınca gerçekler
Güneşin ışıkları vururdu düşlere
Ve esrarlı bir aleme bürünürdü
Mahcubiyet kırıntıları
Burun deliklerini konuk ederken
.............................. ben büyümekten yoruldum anne

Aynı adımları atardı
Ve aynı bakışları yakalardı
Tanrı insanlarda
Hiç dua etmesede melekler
Bağışlanırdı günahlar
Gökyüzü perilerini
Hicvederek
Pencereye tünemiş
Arap kızları
Kutsardı ilahlar
............................ ben beni anlatmaktan lal oldum anne


Bir sehpa kurulurdu
Şarap mahzenlerinin
Eskimiş serinliğinde
Oynaşırdı kelimeler
Dudakların
Yemiş veren bekaretinde
.......................... ben senin süt dolu göğüslerini istemekten utandım anne

Ama hiç kimse söylemezdi
Gerçeklerin bağbozumunu
Gülücüklerin karanlığına
Sanki mavi devler beklenirdi
İlkbaharın renkli şölenlerinde
............................... ben saçlarındaki baharı özlemekten tükendim anne

Nisan’da geçerdi Mayıs’da
Bir gitarın tellerinde kırıtarak
Hiç bir zaman
Denizin sesi duyulmazdı
Kılıçların ahenkli şıkırtılarında
Ellerini yüzüne kapatırdı
Söz söylemeye
Gücü olmayan kadınlar
.............................. ben diğer kadınlarda seni aramakta yanıldım anne