Çekingen gülüşüyle sevgisi içe atık
Her iş gelir elinden sevdaların güneşi
Yanakları kırmızı, siyah kaşları çatık
Fedakâr güzel annem bulunmaz asla eşi
Aşkın ipek hasısın gül kokulu gül annem!

Gençliğinde davarla ova bayır dolaştı
Buğday arpa biçerek ürünlere ulaştı
Peynir yoğurt tarhana, evimizde bol aştı.
Hayatın acısını emeğiyle paylaştı
Aşkın ipek hasısın gül kokulu gül annem!

Fidan bahçe çapalar, topraktan iyi anlar
Zeytin asma ak kavak, diktiği o fidanlar
Nohutlu çörek ekmek, yapardı bir zamanlar
Yün eğirir yün dokur, imrenirdi görenler
Aşkın ipek hasısın gül kokulu gül annem!

Civar köylere gidip meyveyle odun sattı
Çeyiz düzüp bizlere eksiğini unuttu
Yılmadı afetlerden kalbini ferah tuttu
Kaderin çemberinden mutluluğu da tattı
Aşkın ipek hasısın gül kokulu gül annem!

Bizleri gece yıkar, kalbiyle sever öper
Kül suyunda çamaşır, ev paklar dikiş diker
Gözlerinde kâh sevinç, yürekte bazen keder
Umudu kucak kucak, - emek dünyası bu - der
Aşkın ipek hasısın gül kokulu gül annem!

Çalışkan mert kadındır dedi-kodu hiç bilmez
İnce eler sık dokur boş yere bir şey almaz
Yamuk yapan olursa incinir yüzü gülmez
Sözünün eri dostu, darıltmaya da gelmez
Aşkın ipek hasısın gül kokulu gül annem!

Yaşı gelmiş yetmişe - yaşlandım gayri - diyor
Gün doğunca duramaz, keçi bahçe gidiyor
Anarken gençliğini biraz tasa ediyor
Herşeyi torunları varlığını adıyor
Aşkın ipek hasısın GÜL KOKULU GÜL ANNEM!


11-Mayıs-2003-Pazar
Bakırköy-

Gülşen Şenderin