Kimi zaman,
Hayattan O’nun yerine vaz geçebilmektir sevgi.
o şekilde veya bu şekilde olduğu için değil
O olduğu için seversin
ve onun gözlerinde yaş varken,
senin içinde sağnak vardır her daim.
O’nun mutluluğu senin hayat kaynağındır.
O ne zaman üzgün olsa
sitemle dolar cümlelerin hayata.
O da seni seviyordur belki.
Ama hiçbir zaman senin kadar
Yoğun hissedemez bu duyguyu senin gözünde.
O sevme işinde hep bir adım geridedir yani.
Ayrılık vaktine kadar aklında hep bir soru olur
"ben gerektiğinde canımdan vaz geçerim,
O’ nun için toprağa sevgilime sarılır gibi Sarılabilirim.
Peki o ne kadar ileri gidebilir benim için?".
Sağnak yağmur altında,
Ellerinde parçalanmış bir yüreğin yarısını taşıdığında anlarsın.
O gidebileceği kadar ileri gitmiştir.
Yine de her şeye rağmen
Sen aksak, yarım bir yürekle sevmeye devam edersin.
Sana döneceği ihtimalinin imkansızlığını
görmezden gelirsin çoğu zaman ve
çoğu zaman, O’na söyleyemediklerini söylersin
kendi kendine.
"onu ne kadar sevdiğimi bilseydi" derken sen,
aynı cümleleri harfi harfine
başkaları için sarf eder de haberin olmaz.

Zaman ilerler O hep tam ortasındadır aklının.
Sense onun kayıp anı defterinde ücra bir dipnot olarak kalırsın.