3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1197
Okunma
memete yazılmıştır... oğlumun babasına... ayrılıktan dört yıl sonra... eylül... vakit gece yarısını geçmiş... ay ondördünde ... bağ evinin hayatını çevreleyen yetmiş santimetrelik duvarın üstüne tünemişim, ovayı seyrediyorum. ahmetin ağladıkçasına kırsalın sesleri karışıyor. hiç bir şeyi özlemesem, eski can yoldaşımı, devrimci dostumu özlüyorum. bir kalemde dökülüyor dizelerim... "ince"ye atfediyorum...
ağladıkça yeşermez bu dağlar gülüm
zalım bir sevda dolanır gönlümde
her yan sana kesilir
elim ayağım kesilir
titreyerek yakarım cigaramı duldasında hasretin
bir ömür tükenir -ki benimdir-
seyrederim sessizce
tutkulara boğulur
tutkulardan arınırım can evimde
seni umarım ıssız yollardan
kimsesizlik çöker doruklardan üstüme
yorgan diye sarınır
ısınırım...
Pervin Arslan
eylül 2003 / mursallı
AYDIN
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz