Gidiyorum, dert etme, erim erim erime
Sanma sendeki âha yakılıp gidiyorum
Terin biliş olmadı karışmadı terime
Sanma kuru eyvâha yıkılıp gidiyorum

Aşktan kopan şu aysberg içimize oldu yük
Yormadım kütlesini hangimizde en büyük
Dalganın kaynağını varsayarak kuru yük
Ufkumdaki agâha takılıp gidiyorum

Gidişim kaçış değil kutsal bir müdâfaa
Seve seve çekilir bu uğurda her cefâ
İçinin kaynadığı şelâleye son defa
Kalbindeki semaha dökülüp gidiyorum

Doğrunun düşürdüğü yolda tutuşan o nur
Ve vicdân rehberiyle gerçek rota bulunur.
İrâdemin üstünde bayrağım olsun onur
Nefsimdeki tamaha dikilip gidiyorum

Gerekirse zorlayıp benliğimden çıkarak
Ben ise zayıf halka ardımda bırakarak
Güne, gündüze değil, kör geceye akarak
Mâtemdeki siyaha sökülüp gidiyorum

Çok düşündüm yolu yok çareler düğüm düğüm
Düğümleri çözdükçe çoğalacak kördüğüm
Seni boşa sormuşum, ta ilk başta gördüğüm
Gönlümdeki dergâha çekilip gidiyorum.

Ne kırgınım yazgıma ne yarınlara dargın
Umutların kapısı belki bu tuhaf sürgün
Saâdet mi? Vuslat mı? Kim bilir belki bir gün
Dualarla Allah’a ekilip gidiyorum

30-04-2010 18.11
03-05-2010 14.15

Salih ERDEM / AYDIN