Bir iki hatıran var, elimde senden kalan,
Onları da yanında alıp öyle gitseydin.
Varlığımı kaybettin hayalimle oyalan,
Şöyle dönüp maziye dalıp öyle gitseydin.

Git diyorum ne olur, dönme artık hiç geri,
Kâbus oldun dünyamda, zindan ettin her yeri,
Bağrımdaki bu yara söyle kimin eseri?
Ey vefasız! Bir merhem çalıp öyle gitseydin.

Kapat perdelerini, bir daha çıkma cama,
Güneş olsan istemem, girme artık odama,
Mademki mahkûm ettin derde, kedere, gama,
Kapattığın hücreden salıp öyle gitseydin.

Ne olur bırak beni kaderimle baş başa,
Verdiğim emeklerin tamamı gitti boşa,
Şimdi nerde ve nasıl istersen, öyle yaşa,
İsterdim ki yanımda solup öyle gitseydin.

Zamansız balta vurdun dalıma budağıma,
Kirpiklerin ok edip dayadın şakağıma,
Bir damla suyu bile çok gördün dudağıma,
Son nefeste yanımda olup öyle gitseydin.

Fikret CENGİZ