İskelede bir vapur;
Haydar paşada bekliyor beni,
Geliyorum ey güzel İstanbul’um.
Bilecik’ten bindim trene;
Sana geliyorum sana geliyorum,
Sana olan özlemim bir yana ;
Ogüzelim denizine sahiline vurgunum,
Bekle beni İstanbul geliyorum.

Şuan Haydarpaşa’dayım , bir vapur bekler beni.
Denizin kokusu, martı sesleri bekler beni;
İşte geldim canım, İstanbulum geldim.
O ,mis kokulu denizine geldim.
Martılar gökyüzünde dans ediyorlar;
Denizin hoş ,dalga sesiyle birlikte,
Vapurdan çıkan siren sesleri ;
Tam bir enstrüman eşliği gibi.

Güneşin batışıyla, gökyüzü kızıla boyanıyor;
Martıların başımızda çırpınışlarını,
Sanki bana ,hoşgeldiniz dercesine ;
Hoşbulduk martılar ,hoşbulduk güzel İstanbul.

Denizin içindeki balıklar, küçük küçük daireler çiziyorlar;
Karşıda sıra sıra camilerde, dualar ediyorlar.
Ve yaklaşıyoruz Emin önüne doğru.
Orada ise ;ekmek parası için koşturmalar;
Geçim derdine düşmüş, herkez seçim değil.
Ah be İstanbul, taşın toprağın altın derler.
Yurdumuzun, ayrı ayrı bölgelerinden gelmişler;
Kimileri yuva kurmaya, kimileri ise okumaya.
Ah be İstanbul ,sen kimlere kanat gerdin kucak açtın.

Bir vapur bekliyor beni karşıda;
Beni denizin, deryasına götürmek için.
Vapur ise kargibi ;
Denizden gelen dalgalar,
Saçlarımı okşarcasına savuruyor.
Karşıdan görünen dalgalanan, şanlı bayrağım
Ne güzel de yakışmış İstanbulu’ma.

Yanımda bay bayan şarkılar söylüyorlar;
Bense denize karşı şiir yazıyorum.
Sevinç nidalarını duydukça eşlerin;
Yürekleri nekadar güzel diyorum.
Vapur ineceğimiz yere yaklaştıkça;
Balık ekmek kokusu geliyor .
Aklıma Karadeniz’im;
Sinob’um gelir.
Of of deyivermişim oracıkta.

İşte be İstanbul’um geldim bak;
Sadece senin için geldim senin;
Ah İstanbul ah ,şimdi seninle olmak vardıya!
Elimde olsa, hiç ayrılmazdım senden;
Hep seninle uyumak, seninle kalkmak isterdim.
Ah İstanbul ah ,seviyorum seni .
Taşına toprağına ;
Seni yaratan Rabbime kurban olurum .

Oturdum bir Orhan Veli Kanık bankına.
Yad ettim, şairimizin şiirlerini;
İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı.
Geçiyorlar yanımdan binlerce insan;
Bir yabancı gibi bakıyorum.
Ey güzel İstanbul ,sen kimleri kucaklıyorsun?
Fakir yoksul ayırmaz;
Zenci beyaz ırk ayırımı yapmazsın.
Sen hepsine kol kanat gerersin canım İstanbul’um.

SONGÜL BOZKA ÖZGÜN(AĞLAYÜREĞİM)
17.04.2010 SAAT:21.00
İSTANBUL HATIRALARIMDAN