Zaman gibi hiç durmadan
hiç pes etmeden sevdim seni ben..
Bi bakışınla kopuyorsa taaa en derin den bişeyler
anla ki sebep sen..!
Bi sözünle duruyorsa dünyam
dönmüyorsa artık
sebep sensin sevdiğim sen..!
Öldürüyorsa gidişlerin
kesiyorsa nefesimi yokluğun
suskunluğun vuruyorsa can evimden
inan sebep yine sen..
Kalıroluyorsam böyle çaresiz,
kanıyorsa durmadan kabuk tutmayan yaralarım
ve unutamıyorsam
ince ruhunu
ne diyeyim ki
bitanem sadece sen..
Sustuklarım büyüyor her geçen sanieye daha da yüreğimde..
Karar veremedim sevdiğim
deli gibi ağlamalı mıyım gidişine
yoksa sessiz sakin yaşamalı mıyım fırtınayı
yüreğimde..
Kulak vermeli miyim sessiz çığlıklarıma
ya da boğmalı mıyım onları
kendi karanlıklarımda..?
Gitmeli miyim kalbimin götürdüğü yere
yoksa durup beklemeli miyim
ruhumun çıkmazlarında..?
Hadi gittim diyelim
kalbimin götürdüğü yere
seni bırakabilcek miyim ki ardımda??
Atabilcek miyim yüreğimden söküp
silebilcek miyim hafızamdan..?
Denemedim mi sanki
kaç defa
ben biliyorum,
ben bitanem...
kopamam senden...
sen çoktan gitmiş olsanda benden..
Ben biliyorum bitanem..
İnan ki biliyorum
akıyorsa yaşlar gözümden
acıyosa içim
en derinden
Ölüp diriliyorsam her hatırlayışımda
ve nefes alamıyorsam sen yokken
sebep sensin sevdiğim sen..’’
Ben biliyorum
ben bitanem
ama anla nolur sende
SEBEBİM SENSİN
SEN...
tbrler gzl dizlere...