seni düşlüyorum...
zamanın parmak uçlarında gezinirken
öptüğüm güzelliklerini
ruhuma kazıyorum

seni...

koparıp alıyorum pençesinden kuş tüyü bir yatağın
martılar bana
ben sana dolaşırken
parmak uçlarını çözüyor zaman
çözülüyoruz
kollarından
seni düşüyorum
şiirlere...
kelimeleri yetiremezken
damlaları yetirmeye koşuyorum
yetiremezken seni içime
okyanusları saklıyorum
yüklemlere

seni ...
düşüyorum
sayfalara.
karalamak yok artık,biliyorum
çizmek yok üstünü sözcüklerin,sözcükler senin.
oysa nokta bile seni düşerken yazılara
ben hep virgüller,
üç noktalar...
düşüyorum sana.

parmak uçlarında gezinirken zamanın
seni düş( l )üyorum hep yine ve yeniden,düşleyemeyeceğim oysa biliyorum
noktayı koyuyorum çünkü
geç kaldı iki nokta :
açıklaması yok bu anın!

ey düş! başlayacakken baharın
seni düşleyeceğim demek olsa
düş...le....yeceği..
günler gelecektir baharı yaprağın
ve şimdi!
biterken bu genç kanserli hazanım
zamanın parmak uçlarındayım.

"gelecek" yok!
ben seni düş( l )erken.
uyu...
kırılmış bir tırnak gibi
sana acı vermeden kopacağım.
diledim, kal bahçemde yeşilliğinle
and içtim
seni hiç kopartmayacağım.

geç kaldım biliyorum seni severken
zamanın parmak uçlarındayım.