İçimde Ege esiyor yine
yitik sevdalara kiraciyim hep
susuyorum nedense, deniz mavisi gözlerinde
sitemkâr diller suskun, kanon segâhta
çığ gibi erirken efkârım
içimden trenler kalkıyor, tutamıyorum ellerinden


Bırakın uyusun, poyrazı kucaklayan gece
akasya gövdesine yaslanırken yalnızlığım
dikenini görmedim hiç
burnumun ucundaki gülün
nasırlaşmış ellerimle dokundum
aldandı parmaklarımın ucu


Yüreğimin yarısı gurbetlerde kaldı
gözlerim ıslak
biliyorum
limanlarında şimdi başka rüzgârlar esiyor
kurtlar kazanını kaynatmaktan geliyor gölgen
daha söylenmemiş nice türkülerimiz vardı
cevapsız sorulara bilmeceydi, dudak izlerin
ya çek ihaneti düşünden- ya da dök içini
Körfezin dalgın sularına
yalan gülüşlerinde sürgün değişler varmış
kime ne,
bütün eski aşklar Kordonboyunda ağlar.


Nuri Dağdelen
Özdere-İzmir
1.5.2010
Saat.15.26