Sabahın ilk ışıklarıyla merhaba derken güneşe
Dudaklarımda bir hece belirdi titrek bir ezgiyle
Adımlarım ise adeta birer birer geri götürerek
Takvime hiç bakmadım, hangi ay, hangi gün diyerek
Ne farkeder ki tezatlar içinde yaşanıyorsa
Ha üç gün önce, ha beş gün sonra
Bir umut şarkısı var dudaklarımda
Ne çıkarsa bahtıma
Lafına inanmam asla


Yüreğimse bir ışık hüzmesinin aynasında
Anlatamacağım yerde susuyorum
Yaşamak gerek diyerek koşuyorum
Ciddi bir vakarla
Emin adımlarla



Aşkla...



Hani bir varmış bir yokmuş deriz bazen
Dalarız ya geçmişi yad ederken
Ah bugünki aklım olsa diye
Sorgularız kendimizi, yargılarız ya kederle
Boşver, bırak kaldığı yerde donsun
Heybende biriken azığın karın olsun
Ufkun neden seni ninnilerle avutsun
Keskin bıçak gibi kesmesin seni hatıralar
Evet, inkar edilemez keza ucube karanlıklar
Bir yere yapışıp kalandır hep bahtı karalar


Umut de, hayat de ,biz de, koşalım el ele
Ruhunu ayaz girdaplara teslim edenlere aldırmadan
Düşelim yarınki güne, şiir mevsiminde...



Ey ömrüm, ey nev-bahar
Mor menekşe buldular
İnatla yaşayanlar
Kuzguni siyahken bulutlar....

HAZAN..