Yazları çağırmıyor bu körpe nazlı bahar
Hala yağmurlar düşer inceden azar azar
Yüreğimde karanlık dipsiz bir kuyu kazar
Mevsime dalan gözler geçmişte volta atar


Amma ayyuka imiş ne de cesur tertemiz
Gözlerinmiş gözlerin zamana benzemeyen
Masaldan daha yaşlı oldukça vâkur sessiz
Hayalden bile uzak gerçeğe benzemeyen


Gerçek yokluğunda var acı bir tebessümle
Hep içime içime kanayan gözlerinle
Hicrânı hatırlatan dinmeyen hasretinle
Ben gerçeği öldürdüm gerçekten ellerimle


Mevsim dinecek,sükut;nabzını yoklayacak
Her solukta hayalin,mevsimle kaybolacak
Sert poyraz gibi esip,kül yığını yapraklar
Boyumu aşıp beni,sesizce boğacaklar


Sanacağım bedenim,hayalden bir bahçede
En doyumsuz şevkiyle,rüya gibi mevsimde
Ruh;uyanmak istemez,böyle bir hengamede
Ben gerçeği öldürdüm,gerçekten ellerimle


Recep Gülşen
27/04/2010