2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1204
Okunma

* Bu şiiride hayatında sevdiği tek kadına yazmış
Mehmet amca, sonra terk etmiş kadını...
“Çatlak Filozof Mehmet Sâdi’nin Muhabbetleri – II”
Zifiri siyahında gecenin
Gözlerinden beter karanlık içim
Esmerim güzelim varlık sebebim…
Anaforlar gönlümden eksik olmaz,
Göğe yükselen martı çişini tutamayınca neyler?
Su içer mi balıklar? Neden yakmaz onları denizin tuzu?
Saçlarınla salına salına geçmiyor musun mahalleden,
Gönlümü de söküyorsun işte o an yerinden.
Kırmızı giyince sen, boğa sanıyorum kendimi.
Kilisede çanlar, camide ezan, sahi sinagogta ne yaparlar?
Dindarlar nasıl koşar tanrılarına, işte bende o misâl
Sen camdan seslen adımı bir kez, ama gönülden
Ben kuş olur konarım pervazına…
Ne demek istediğimi anladın mı?
Hayret. Anladın madem bana da anlat…
25 Nisan 2010 - İstanbul