5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1587
Okunma
Hep keskin bir acı kokuyor teninde,
Gözlerin dört mevsim buruk bakıyor,
Medcezirler saklanmış marur gönlüne,
Karanlık ve aydınlık senden doğuyor...
Camiler süslemiş al yanaklarını,
Kiliseler avutur gurbet kuşlarını,
Deniz gözlerinden taşar sel olur,
Senden gayri cennet bana el olur...
Birbirinden farklı iki kıta,
Sende buluşmuşlar yalnızca,
Mahsun yüreğinde iki medeniyet sığınır,
Kültür dediğin bina böyle kurulur!
Ey rüyalarımın başkenti İstanbul!
Kimleri aşık etmedin ki kendine söyle?
Bir hayranlık daha işle aşk defterine
Bende İstanbul’lu oldum sayende...
Memleketimi yar diye basarken göğsüme,
Burnumda tüterken toprağımın kokusu,
İhtişamın boydan boya sardı bu ruhumu,
Artık kovsan da gitmem canım İstanbul!
Cevap Yaz