yorğunluğum değil hayatın çilesinden
gelmişim ben saten acıların içerisinden
yaşayamadan baharını,
sonbaharın çilvesinden
dalına küsübde yere düşen yaprak misali
yoruldum...


yorğunluğum değil seni sensiz sevmekten
dağlamışım ben saten bağrımı vura vura özlemekten
tadına varamadan,
giden baharın arkasından izlemekten
ağacına küsübde yere düşen yaprak misali
yoruldum....

yorğunluğum değil uykusuz gecelerimden
anlatamam ben saten kara sevdamı bu hecelerimden
kokusuna doyamadan,
kuruyan gülüme ağlayan gözlerimden
fıtratına küsübde yere düşen yaprak misali
yoruldum....

yorğunluğum değil kandığım ızdırablardan
alışmışım ben zaten aldanıb terk edilmeye yarlardan
muradına eremeden,
hayatından çok sevdiklerinden zamansız ayrılıklardan
yaşama küsübde yere düşen yaprak misali
yoruldum

sonsuz sevgilerimle
mikail

Wien, 11.07.2007

söz-yazı mikail, alias deli cocuk
e-mail: [email protected]
msn: [email protected]