11
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
2060
Okunma

Masmavi bir koy kucaklamıştı kayıkları
Oturdum kıyısına seyre dalmışım onları
Sesler geldi etraftan soran olmuş hatırımı
Onunla dertleşirken duymamışım kimseleri
Denize özlemini anlatıyordu küçük kayık
Uzun zamandır sahibi yanına gelmemişti
Pür neşeyle denize açılıyordu arkadaşları
O arkalarından hüzünle seyredip kalmıştı
Sahibi biraz yaşlı ama tonton bir adamdı
Bilmiyordu hastamıydı yoksa işi mi vardı
Umutla bekliyordu ama çok da endişeli
Yanıp tutuşuyordu çok özlemişti denizi
Hiç bir şeyi yoktur demiştim bir şey olmaz
Mutlaka gelir o eski toprak yeni yetme değil
Unutmamıştır seni hatırından da çıkarmaz
Seni mahzun bırakıp denizlerden ayırmaz
Keşke bende özleyip umutla bekleseydim
Gözyaşı döküp de yollarını gözleseydim
Her gördüğüm genç onu hatırlatıyor bana
Gittiğim her yeri anlatıyorum bende ona
Ayrılma vakti veda ederken o küçük kayığa
Belki geldiğimde göremezsem seni bir daha
Sen geldiğinde beni bulamazsan buralarda
Oğlumla hasret gidermeye gitmişimdir mutlaka
Nihal / 22.04.2010