Çığlık çığlığa sesler,bir mahalle ve bin ev.
Beni küstükleri yerde babam gezinir
Annem gezinir.Ve bir sızı genzimde.
Küçük yaşım büyük ruhum bilinmez
Sinir’in beş parmağı yanağımda gezinir.
Babam abime kızar oyuncağım ezilir
Melek yüzlü ceylan gözlü bebeğim.
Utangacım sıkılganım korkağım
Güvensiz ve yorgunum sığınak telaşında
Ürkekliğim ne de çabuk sezilir
Sorsam sevdi zanneder.şu abiler amcalar
İsim sorar.İsim nedir bilemem ben
Dilsiz derler.Tüm onurum ezilir.
Renkten renge girerim.
Şen kahkaha zulmünden
Alır beni mıncıklar çaresizim gidemem.
Onlar sevdim zanneder bende hazan gezinir.
Hilal kaşım sevilir,nohut burnum.nur yüzüm.
Demekki çirkin olsam tamamen kimsesizim
Oyuncak yapar gibi yapmış beni babamlar
Bilemezler kafamda nasıl çalar tamtamlar
Ve kafa derim benim günde kaçkez yüzülür
Ben bu hale ağlarım anlayamam onları
Onlarsa der çocuktur hem sevinir üzülür.
Yahu diyesim tutar.sizi ben büyüttüm hem
Ben doğdum diye oldun sen babam sende annem
Ya doğmasa ölseydim kimi dövecektiniz
Siz yaptaysanız beni iyade edin madem.
Evinize nur oldum yüreğinize sevinç.
Bir gün gülüm deseniz ongün yaramaz ve piç
Sahi annem ve babam çocuk oldunuzmu hiç.
Keyfiniz tam yerinde oynarken bir oyunu
kimse gelip çektimi kiprit çöpü kolunu
Minnacık kulağına yapışıp dev parmaklar
Manasızca gürleyip yüze akan salyalar
Hem döver hemde sana ağlamayı yasaklar.
Bilemezsin hiç inan anlatamamda zaten.
Sende bir şaplak belki.bende bir hayat biten.
Yazacak olsam yetmez kalem kağıt biterdi
Bin sayfalık bir arşiv her çocuğun bir derdi.
adnanyegin