0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
987
Okunma
biliyorum,
çözümsüz zincir gibiydi bir yanımız
gidenler bu limandan geri dönmüyordu...
yorgunduk biz,
kırıntılarımızı koyduk son kez ortaya..
bilmiyorduk,
yeter miydi bu hallerimize..
yaşamadan,
görmeden acemi bakışları...
alışkanlıklarımıza sırt çevirmek olurmuydu ?
çocuklarımız bulur muydu köhne sokaklarda kayıp yerlerini ?
aldırmadan gardiyan gecelere,
mor ışırmıydı sabahlar,
gözlerimize gökten şimal yıldızı yağar mıydı,
kaygısız, gençliğimize sarılmayı ne çok isterdik,
biliyorum,
sende özlüyorsun en az benim kadar,
koptuğumuz noktaya, koşar adımlarla gitmeyi...
o kadar çabuk geçti ki yıllar,
sahi biz hangi noktada koparken kalmıştık....
Fatoş Huy
