Hani bir adam vardı.
Seni her şeyinden çok seven
Hatırladın mı?
Deli gibi tutulmuştu ya sana,
Hani canını koymuştu ya uğruna,
O adam işte.
Hani ilk dokunduğunda sana,
Kalbin duracak gibi olmuştu.
Aşkına "evet" dediğin zaman,
Dünyalar onun olmuştu ya,
Hatırladın mı?
Hani bir adam vardı,
Mektup yazdığın aşık olduğun
Hasretle sarıldığın,
Göğsünde ağladığın o adam.
Unuttun mu yoksa?
Hani kırmızı gül vermiştin,
"Seviyorum" demiştin ya;
Gözlerine baka baka
Yalan söylemiştin ya ona.
"Seni ararım" demiştin de aramamıştın.
Aklını almış kalbini çalmıştın ya.
Hani şu ihanet ettiğin,
O adam işte.

Senden sonra bir kere rastladım ona.
Yaşayan bir ölüydü san ki.
Ya tenha köşelerde ya da
Meyhanelerde arıyormuş kendini.
Seni unutmaya çalışıyormuş.
Ama bir türlü beceremiyormuş.
Çünkü
Seni çok sevmiş meğerse.
Aşkı bir mezar ihanetin ise eceli olmuş.
Artık ona rahmetli diyebilirsin..