1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1268
Okunma
Yaşarken bir gün unuturuz başımıza gelen ihaneti,
Her seferinde yüzüne gülüp de arkandan vuran kötü niyeti,
Yenmeye çalışırız bize karşı koyan derdi,mihneti,
Söyleyin kim çekebilir bu kadar zor durumda bu eziyeti?
Bazen aklıma kaçmak gelir bu şerden,
Bir kıvılcım görünür,çağırır beni mahşerden.
İhanete uğramak,budur derdimin özü,
Kimse cesaret edemeyecek söylemeye bu sözü.
Yüzüne söylemek zor değil ki senayı,
Ama arkasından okumazsan belayı.
Ona karşı görünürsün hep şen,
Gerçekte nesin bilinmez,belki zifiri belki de ruşen.
Sonra matemle kaçarsın söylenen sözlerden,
Kaçırırsın gözünü nefretle bakan bütün gözlerden.
Özür dilemek için artık çok geç sayılır,
O aslan gibi yiğide hain deyip kıyılır.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz