2
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1650
Okunma
Nerde bir tarla görsen kıyısında bir iki çiçek ararım
Yanı başında bir kanal, birkaç iğde ağacı
Ortasında pazen şalvarlı, güneş yanığı insanım.
Yolun kıyısında tarihi su diye toplamış sarnıç
Ve ki dağa sırtını dayamış ardıç
Gölgesinde ben varım.
Domates tarlaları kızımın kırmızı yanakları
Pancar tarlalarını pürçüğünden anlarım
Buğday başakları rüzgârın efendisi
Oysa ben saclarını tararım.
Mısır tarlaları uzanır Ulukışla pozantıya
Baharda başkalaşır bozkırın havası
Yeşile borçludur koskocaman Konya ovası
Ben sularım,
Ben toprağım,
Ben Anadolu’yum.
Gözlerimin balıkgözlü oluşuna bakma
Ben bu kanallarda çok balık tuttum
ondandır herhalde.
Çok yağmur duasına cıkmam.
ondandır yanık türkülerde yağmur gibi ağladığım
Hasreti teşbih gibi çektim
Seccademin kıvrılan kısmını düzeltirken
Şükür duasının arkasından Anadolu nefesim
Sesimi duymak ister misin?
Ben Konya’yım
Ben Anadolu’yum.
Ben Mevlana’yım.