Ben hep seni arıyorum...
Adını, yüzünü, yolunu bilmeden yürüyorum...
Onlarca kare hatırlıyorum kollarımı semaya kaldırdığım...
Kendimden bî haber.. Ben seni diliyorum...
Henüz yirmilerindeyken ömrümün..
Saçıma düşen aklarda buldum seni..
Her geçen gün biraz daha değişiyorum...
Henüz; genç! diye seslenmelerine rağmen.. Yüzümde çizgiler...
Gördüğüm tüm güzelliklerin eksikliğine acıyorum...
Her müziğe senin için bir şarkı yazıyorum...
Her çocuğa masal diye seni anlatıp,
Yalnız kaldığım her an, sen dinliyormuşcasına konuşmak istiyorum...
Doğduğum an; ciğerlerimdeki su boşaldığından beri...
Dinmedi yüreğimin bilinmeyene olan bu hasreti.

Yorgunum!
Derin nefesler çekip, kısa cümleler kurmak istiyorum..
Sağında durdum artık hayatın..
Ben bu yollarda yürümeyi bilmiyorum...
Ne kadarda yabancıymışım toprağın rengine..
Suyun akışına.. Kuşun ötüşüne.. Gülün açışına....
Yıllardır şahit olmakla tanımayı bir tutmuşum...
Tanımak için görmeye gerek yokmuş..
Ben bu sırrı sende bulmuşum...!

(Kuyu Suyu)