Özlediğimin köyümün,
Yazları yordu beni.
Ot biçtiğim dağımın,
Düzleri yordu beni...

İki gözüm ağlamış,
Gözüm yaşım çağlamış,
Anam bezim bağlamış;
Bezleri yordu beni...

Vakit var mı gülmeye,
“Gülmek nedir? ”; bilmeye?
Odun koydum dilmeye;
Özleri yordu beni...

Su getirem çeşmeye,
Kimse suyun deşmeye...!
Büz döşedik eşmeye;
Büzleri yordu beni...

Çepin çaldım gevere.
Keçi saldım davara;
Akşam gelir avara..!
Tozları yordu beni...

Gönül bilmez fermanı..
Yele vermiş harmanı..
Nazlı yarmiş dermanı;
Nazları yordu beni...

Âhû, ceren, gazalın,
Düşte gördüm Hazal’ın,
Gözlediğim güzelin;
Gözleri yordu beni...

Işık saçan güneşin,
Kavuşulmayan eşin,
Küllediğim ateşin;
Közleri yordu beni...

Gösterdiler amaçlar,
Dik çıktığım yamaçlar...!
Doktor yazdı ilaçlar;
Dozları yordu beni...

Yazın bağlar kazarken;
Güz gelince bozarken,
Ter koynuma sızarken;
Tuzları yordu beni...

Ne kimseyi kinledim,
Yük altında inledim,
“Büyük” dedim; Dinledim;
Sözleri yordu beni.

Oy sattılar seçimde;
Dert çektiler geçimde! !
Halleri ne biçimde;
Yüzleri yordu beni..

Erzurum’da gezdiğim,
Şair olup, yazdığım,
Bıyığımdan çözdüğüm;
Buzları yordu beni...

Baba kulüp gezerken,
Anne konken dizerken,
Çocuğundan bezerken;
Pozları yordu beni..

Sınıflar kırk kişilik,
Ağızda laf deşilik! !
Sağı solu eşilik
Azları yordu beni...

Kız oğlana asılmış;
Oğlan mahcûp; kasılmış! !
Edep, hayâ fasılmış...
Kızları yordu beni...

Erkeği arar zula..!
Bir içim vere mola..
İzmarit atar yola;
Gizleri yordu beni...

Sıralara sokulduk,
Hizalara bakıldık,
“Hazır ol! ” da dikildik;
Tazları yordu beni...

“Koç Kıran Dağı” duman,
Eşkıya bulmaz aman...
Peşine düştük yaman;
İzleri yordu beni...

Vatan dedim, yapıştım;
Düşmanlarla kapıştım;
Dostlar gördüm; apıştım.(!)
Kozları yordu beni..

Bayramlara adandık,
“Kez Başı”na dadandık;
“Sarıcakaya”dandık;
“Kez”leri yordu beni...

Kurân okur seslerim,
Ritim tutar kaslarım,
“Tiz”den “bas”a “Bas”larım;
“Tiz”leri yordu beni...

Şehâdetler garibçe,
Kurân okurlar; “Çince”(M.AKİF)
Düzelttim ince, ince;
Cüzleri yordu beni...

Namazlarda yarışlar,
Rükû, secde edişler,
Tez, tez selam verişler;
Hızları yordu beni...

Üç-beş kitap okuyan,
Ahkam kesip; şakıyan,
Kanal, kanal dokuyan;
Tezleri yordu beni...

Müzik derler; var fizik..(!)
Kalça kırık, bel ezik...!
Kafalar hepten bezik...
Cazları yordu beni...

Dallı Mustafa; sözüm:
“Bitmez derdimiz bizim,
Buluruz elbet çözüm.”
Hazları yordu beni....

(SARICAKAYA -18.11.2004)