Senide, karşımda aniden görünce, dudağımı çatlattın
İçime ılık bir ürperti indi, yüreğimde yangını başlattın
Beynim sana dolandı, gözlerim kor yandı, feri kaçtı
Senin hiç vicdanında mı yok? Ruhuma hicranı saçtı.

Sevdana dikine de bakamazsın
Yüreğini alışta yok satamazsın
Sevgisizce asla boşaltamazsın
Kanlı damlayan közlü yüreğini.

Dondu bedenden hep hislerim, buz dağını da aştı
Düz yoldan gidemezken, girdapların benden şaştı
Divane gönül gündüzü bırakıp, yandım o geceden
Ölümüm senin elinden olacak, öncesinde ecelden.

İçin içine sevinden sığmadıkça
Yağmur olup içime dolmadıkça
Gönlüne aşk sevin yağmadıkça
Dindiremezsin hicranlı hislerini.

Tut ellerimi akıver içimde, bir gün olsun sensiz bırakma
Hasretinin yollarında koyup, aşkını köz ateşinde yakma
Yunup tüm benliğimi, ruhumu tüm yüreğinle bir bansan
Aksan kalbe aksan, kızgın ateşinde bedenimi bir sarsan.

Sevgin gönülde, derinliği bir başka türden delice çarpar
Bazen od olup yakar, bazen şefkat olup da yürekte akar
Aşkım şu hayatta dik yokuşsun, nefessiz kalışım ondan
Bigânem gül oluşta ruha akıp, sevini doldurup bir açsan…

“Duygu sel yapar yüreği, aşkı bindirirsen üstüne, ateş yanar alev kalkar”…

(14.04.2010)AZAP...