Bıraktığın yerde bekleyeceğim,
Biliyorum o yere gelmeyeceksin.
Her doğum gününü özleyeceğim,
Gelmezsen bunları bilmeyeceksin.

Sana olan aşkım sevişmek değil,
Ellerini tutmak inan bana yetiyor.
Bu çıkarsız aşkıma saygıyla eğil,
Demek artık aşklar para etmiyor.

Bir ömür mutluluk yaşamak varken,
Çıkar için açılan kolları hiç arama.
Ayrılık için inan daha epeyce erken,
Ayrı olacaksan ilaç eyle yarama.

En olmadık yerlerde aklıma gelsen,
İçim burkuluyor göğsüm yanıyor.
Ne denli sevmişim bunu bir bilsen,
Saklama seninde o kalbin ağlıyor.

Elbette bir yerlerde buluşacağız,
Umarım buluşma toprakta olmaz.
Ayrılık acısıyla kavrulacağız,
Neden bittiğini anlayan olmaz.

Seninle çok uzun seneler boyu,
Epey mutluluğu birlikte tattık.
Karşına çıkınca o mel’un soyu,
Bu aşkı boşuna yerlere attık.

Bundan öte elimden bir şey gelmiyor,
Okumasan bile bu aşkın sana yazacak.
Bu ayrılık neden oldu kimse bilmiyor,
İnan Tanrı bile bir gün sana kızacak.

Bekleyişin sonu toprakları bulsa da,
Aklım her saniye inan sende olacak.
Senin gönlün başkasında olsa da,
Gönlümde başka aşka yer olmayacak.