Gönül bahçemde her sabah
yanık bir kuş sesi
taaa...penceremin hizasında
her yandan esen meltem bir rüzgâr
okşar gizli gizli ıslak kirpiklerimi
tam o zaman kokunu anımsayıp,
kocaman bir taş olursun yüreğimde.







İçimde hiç bitmeyen, sıla kokulu ayrılıklar
cömertçe sunmuştum sana kalbimi
ama sen. Acımasız ayazlarla estin bana
denizlerden mavilikler ördüm sana
aşkı bil, beni sev, kendini gör diye.







Kara bulutlar dönendi durdu üzerinde
gölgeli sokaklarda dolaşıp durdun
aldığım soluğumda duyuyorum, varlığını
bozkırlar sislerle belenmiş, turna kanatlarında
ne acıymış, yalnızlık ve anımsamamak.






Dağların duruklarından
kardelenlerin kokusu eser
koklarım hasret kokunu
bir tek gitmek yakışırdı bana
dayanması güç ama, gittim
Şimdi,
öksüz kalan duygularımı çıkınlıyorum
sevda yüklü şiirlerime.






Nuri Dağdelen
Özdere- İzmir
10.4.2010
Saat 13.27