Bahar sonunda hüzün çöker
Şehrin ıslak caddelerine.
Yalnızlığın hayaleti dolaşır
Alacakaranlıkta, başıboş.
Dinen yağmurun ardından
Yerlerde sürüklenir umutlar,
Ölen düşler,
Yüreklerde buz tutan duygular…

Bulutlar uçuşur gökyüzünde,
Rüzgarların kanadına tutunmuş.
Koynunda hüzün türküleri,
Bahardan sonra
Yaz yaşanmadan yakılmış…

Sislerin perdelediği
Bir ömrün gerisinden tanırım ben,
Göklerde özgürlüğü arayan
Sevda bulutlarını.
Gençliğimin fırtınalı yıllarının
Türküleri yazılıdır,
Tel tel ak saçlarında…

Baharda sevincin,
Güzde hüznün ezgileri yankılanır,
Beni divane eden dokunaklı havalarda.
Yıllara sığdıramadığım
Özlemlerim,tutkularım;
Yeniden filizlenir
Dağ başlarında kışı bekleyen
Kurumaya yüz tutmuş
Bodur ve cılız ağaçların dallarında;
Bulutlara kavuşmak için…

Ben bulutlara yazdım tutkularımı,
Pişmanlık duymadım hiçbir zaman,
Bahar sonunda açtığına pişmanlık duyan
Hüzün çiçekleri gibi…
Tutkularımı sorarım her yağmur mevsiminde
Şehrin caddelerini ıslatan
Yağmur damlalarına…

Bayram Ali Bayram