4
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1014
Okunma
Gölgeler suya iner,
Güneşin batışıyla.
Diner gözyaşları,
Vuslatı bekleyenlerin.
Anılmaz artık geçmişte kalan günler….
Uykuya dalar Güneş,
Düşlerin ötesinde…
Yeniden başlar yolculuk
Yorgun adımlarla ;
Üşüyen ay ışığında.
Artık kılavuz değildir Demirkazık yıldızı,
Donan sabahlara doğru akan
Dönüşsüz gidişte….
Birbirini izler
Kayan yıldızlar gökte.
Buz tutmuş gözyaşlarıdır
Birer avuç….
Sabahları beklerken,
Kar yağar mevsimsiz,
Güz yaşanmadan….
Düşler biter duygular donar,
Sabahyıldızı doğmaz bir türlü;
Oysa Kervankıran’dır bitiren
Ulaşılmaz sabahlara doğru giden yolculuğu….
Bayram Ali Bayram
Cevap Yaz