şu aralar dar zamanlarım
üzerimde cebi sökük dizi yırtık pantolonum var
ayağımda ucuzluktan alınan
iki numara büyük rugan ayakkabılar
yol ayak altı çimenlerin ezildiği
kırın sapasındayım
rugan çamurlanmasın
pantolona razıyım
başlamayan ve bitmeyen sevdanın izindeyim
karıncalanmak üzere gün aydınlığı
mintanımda sakladığım kibrit çöpünü
başlayan yağmur çıkacak ayaz
nemlendirerek yakmama engel olacak
sığındığım ahlat ne kadar korur bedeni
hızlanan yağmur acıtıyor tenimi
uzaklardaki dorukta görünen kar mı
dağı aşıyor olsam
yoluma çıkan kardeleni koparsam
diğer eteğinde bekliyor olsa ve O’na versem
Suna kabul eder mi
üzerimde bir pantolon eskisi
sevdiğimden ayrıyım
ayağımda kınnap ile bağladığım ruganlar
umutla başlayan ve umutsuz süren sevdanın peşindeyim
Suna’ya yirmi üç yaşında habersiz aşık olmuştum
mutlaka evlenmiştir duysa azarlar

dağı aştım
ne gelen var ne giden
bilmiyordum
koparıldığı anda ölüyormuş kardelen


İST. 12. 04. 10 / 01. 30