0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1292
Okunma
Bir şiir yazmak geliyor içimden
Dertlerimi dökmek istiyorum ona
Ne zaman elime bir kalem alsam
Bir acayip haller oluyor bana
Nerden başlasam kendimi yazmaya
Önce yalnızlığın tarifini mi yapsam
Yoksa aldatılmışlığın hüsranını mı
Yalnızlık aynada gördüğün kendindir
Hayat beklentiler yumağıdır biliyorum
Bu yumakların en büyüğü sevgidir
Sevgi kelimesi insana huzur
Vücudu ise insana ıstırap verir
Bir beklentisi olmalı insanın hayattan
Öyleyse beklenti hayatın kendisidir
Tutunacağın bir dal olmalı yaşamda
Bunları niçin yazıyorum bilmiyorum
Ama içimden bir ses yaz diyor bana
Bu ses benim sırdaşım yalnızlığımdır
Sevgisiz kalmışlığın meyvesidir
