aşk makamı çalıyor teninde mavi rüyasına ümitli
konuşası kelimeler gölgelere saklı sanki
kirli sevdalar kol gezerken dünyada
neslini tüketsene bende kimse duymaz bizi





bir gece yarısında
şiirimin sazına konsan üryanlığa bulaşmışcasına
odamın soluğu olsan çekmeye korksam
sesine türküler yaksam sevda kokan notlarla
gelirmisin nefesime gitmeyecek şekilde




benliğin duvarları yosuna hükümlü belki
ama yinede korkma
bilki sihire mahsun gözlerin açıcak tüm kilitleri





yürümek kolay değil inan
yolları karanlığa mahkum bir yolcuysan
içimde ki kavgalar susmadı asla kahpe kurşunlara gelirken
yalana diyetini çoktan verdi bu insan
yalnız sevdaya aç yüreğin gibi
hadi duy beni...............