vurguna yazıldı senin mazinde hazin son gibi
sessiz ruhun ağladı belki
gönül soldu
baharı görmeden kış mezarına uyandı
kim vardı?o günlerde
benliğin bilmediğin bir iklime yalvarırken





rüya sayma beni
aniden savuran rüzgar değilim ya da
her anın işleniyor beynime seni yazan dakkama
bitmek demek ölüme bilet kesmek gibi
varlığın tanrıdan emanet ateşinle yanan bedenime





göçme ruhumdan sakın
hiçbir mekan beni sana anlatmaz biliyorsun
sesim
yabancı tenlerin hücrelerine yayılır belki
kanma
aldatır yeri geldimi serapa düşmüş gibi




unutma tek bir yol var önünde
ya geliceksin benimle
ya da ağlama sahneleri yaşanacak ömründe




aşk yalana muhtaç değil
sevda gerçekliğe tok değil bu zamanda
kadınım asil ruhuna sesleniyorum dinle
yaban ellerin hatırası kalmadı nefesimde
sadece seni diliyor delice...............