Baktım ne kolumdur nede kanadım
Kırdığın kalbimde kırılmaktasın
Yalnız bırakmakmış meğer muradın
Vefasız deyince darılmaktasın

Yıktığın harabe gel onar geri
Bir ateşe düşer giren içeri
Ne anılar taşır bu yangin yeri
Görmez çağlamazsın durulmaktasın

Ayrılıkmış meğer dünyanın gamı
Sevdada müşküller yıkar adamı
Âşık aşığını üzer moda mı?
En sadık dostlarca vurulmaktasın

Baktıkça maziye ıslanır gözüm
Ne desem yetmiyor tıkandı sözüm
Çektiğimi çekme dayanmaz özüm
Dur boşuboşuna yorulmaktasın

Seni düşünmezse dursun yüreğim
Yok, isen âlemde yoktur gereğim
Sevgide hakikat en son durağım
Ağ olup beynimde örülmektesin

Taş eyledi beni bağrımda taşlar
Gamlar her gün ile yeniden başlar
Kesildi akmazken gözümde yaşlar
O an rahmet diye verilmektesin

Derdin eksilirse dert dolsun bende
Yaran güle döndü kokar bedende
Kalender dünyayı koklamış sende
Gözünde gül gonca görülmektesin



05. 04. 2010



Haşim Kalender