Beni aşk şairi sanıyorlar
oysa ben sana şiir yazıyorum
okuyanı ve duyanı bir ben olan kağıtlarda
umuttan mısralar yapıyorum acıdan kurulmuş kelimelerle
Dün gece her zamankinden daha çok yıldız örttüm üzerime,
çok soğuktu karanlık .
votka sevmem bilirsin vişne de, o yüzden daha çok peynir yedim.
gözlerinde şöyle şırfıntı mavi bir bakış olaydı ya kurtulurdum.
Yok.
Çok anlamlı bakıyordun gözlerimden başka heryere
hep düz dümdüz bakıyordu gözlerin, yakaladım.
ya beni kırmamak için ya da son köprüleri atmamak için aramızdan
konuşmuyordu gözlerin.
Aklım fikrim bulaşmış ellerime
parmaklarımdan adın damlar.
adın kırmızı ,
adın sıcak ,
adın akıcı ,
bıçaksız kurşunsuz yaralarımda.
yüreğimde oynak ele avuca sığmaz kıvrak titremeler
resmin kadar oynak, gözlerin kadar davetkar ateşlere.
az uyudum akşam ,
çok düşündüm bizi
birde rakısız üstelik kör kütük ayık .
tükettim kah geçmişimi sinemde ,
nerden başlıyacağımı düşünüp geleceğimi kah
Uçmayı bilmiyordu mutluluk,
kuş kanadına muhtaç çırpındı zamanda
o şarap değdikçe dudaklarına kanım yanıyordu
Ah ! nasıl ağlıyordu içim, acıyordu.
bulut bulut geçerken üzerimden hüzün kupkuruydum.
Dayanamadım.
At uçuyordu aramızda artık,
adı ayrılık,
ben senden geçtikçe uzaklarına
yeni yollar yapıyordu karıncadan ağır çalışan işçiler.
tutuşmuştu deniz. iki yakanın iki yanında batmıştı İstanbul düşlerime
düşlerimde kaybetti mavisini gözlerinin, zavallı şehrin
kahveye çalıyordu artık terk edilmiş sokak gölgeleri
bir adam içine ağlıyarak eziyordu içini sessiz kavgalarıyla,
gelsen adam gibi, şair gibi, gerçek gibi gelsen;
bir elinde yüreğin ötekinde benim emanetim,
yüreğim
çalacak kapımı bırakırım sana,
ben tüm kapılarımı daha rüzgarında açtım.
umuttan yollar yapıyorum acıdan karılmış kum taneleriyle....
sen salınırken beynimin çıkmaz sokaklarında
basıyorsun bilmeden bam tellerime bir bir,
birde ayık kafalıyım üstelik
kör kütük ayık
acıtıyor topukların
ekşiyor yüzümde gülüşleri yarının
beni aşk şairi sanıyorlar
oysa ben yalnızlık yazıyorum.
kalemime benden başka değenin olmadığı yerde
umuttan besteler yapıyorum acıdan yazılmış güftelerle....

herkes beni aşk şairi sanarken.....