Uykudan uyandım yaşıyor muyum?
Geceden gündüze aşıyor muyum?
Bu işe gerçekten şaşıyor muyum?
Kendimin üstüne basıyor muyum?

Ne demek bu şimdi olur mu öyle?
Ben nasıl basayım üstüme söyle?
Bir garip hayatı süreriz böyle,
Uykuda sahiden yaşıyor muyum?

Bu kaçıncı sabah kaçıncı akşam,
Gözüme ay gibi bir mercek taksam.
Aklımın yanına gardiyan katsam,
Bir bilsem önümü görüyor muyum?

Bitmeyen bir yolun kolcusu muyum?
Gel diyenin yoksa yolcusu muyum?
Sağcısı mı yoksa solcusu muyum?
Ya da ol diyenin olcusu muyum?

Nerden gelir beynime dolar fikirler,
Aliler Ömerler Ebubekirler.
Gözlerimden içeri dolan zikirler,
Ya kirletir içimi ya da temizler.

Habiller Kabiller hepsi içimde,
İnsan da şeytan da melek de cin de.
Mevlana Şems’inin koşar peşinde.
Şems’inin aşkıysa Kimya içinde.

Bu kaçıncı şafak doğar ufkumda,
Pırıltısı denizde incecik kumda.
Fahişeler cirit atar nutk’umda,
Çöl Gülü’nün ne işi var uykumda?

Küçüldükçe küçülüyor şu kainat gözümde,
Kainatın alâsı var sanki benim özümde.
Bağlar saklı değil midir bir tanecik üzümde
Derdim benim bu soruyu bu aşk ile çözümde.

5.4.2010

Feyzi Kanra