Gözlüklerinin camına vuran ışıktan gördüm.
Gözlerinin içindeki seni.
Ama gözlerinin rengini hala bilmiyorum.

Kapattığın zaman gözlerini bir garip oluyor dünya, dünyam.
Sanki her yer zifiri karanlık.
Hiç aydınlanmayacak gibi. O gözler açılmazsa.

Açtığın zaman bahar gelmiş gibi oluyor.
Her taraf rengârenk cıvıl cıvıl.
Bilmiyorum bana hangi gözle bakıyorsun.

Anlamaya çalışıyorum gözlerindeki seni.
Ya da anlatmaya çalışıyorum o gözlere beni.

Gözlerindeki tavırlar, edalar, ışıltılar.
Bir hiç oldu gözlerim parıltılar içinde.
Yansıyor mu gözlerime onu da bilmiyorum.

Yalnız göz göze geldiğimizde anlıyorum.
Benim kahverengi gözlerimde renk değişiyor.
Seni görünce renkten renge giriyor.

Hani o gözlük camları var ya mercek gibi!
Sanki kor alev gibi baktığı yerleri kör eden.
İçimi yakan ama sadece ısıtan.

Dikkatlice bakınca gözlerine
İçinde de kendimi gördüm, yanımda da sen.
Sende bakınca görebiliyor musun, benim gördüklerimi, bizi.
Bilmiyorum bende ne görüyorsun.

Bir çift gözle başladık seninle.
Hiç konuşmadık, bakmaktan birbirimize.
Ama gözlerindeki kalbi gördüm, içinde de ben.

Sende görüyor musun bendeki kalbini, seni sevdiğimi.
Gerek yok buna, bunları konuşmaya, yazmaya.
Sevgi için bakmak yeter.,yalan söylemez o gözler.

Gözlüklerinin arkasındaki gözleri sevdim, gözlükleri ile.
Anlamaya çalışıyorum gözlerindeki seni.
Ya da anlatmaya çalışıyorum o gözlere beni.

Bu gözler o gözleri seviyor.

15-11-2009 Beyas Çorlu

Yılmaz Barıtlı