Gözün yaşı bir gün diner,
Ay körelir, gece söner.
Yar gittiği yoldan döner,
Gönlüm sana yar bulunur.


Ömür dediğin de ne ki?
İnsan hep yaşar mı peki?
Hayatsa keskin bir kıskaç,
Dost görünür, düşman belki.

Mintan yırtsan kâmil çıkar,
Peyken yesen kalbin çıkar,
Bir bağırsam dağlar yıkar.
Gönlüm sana yar bulunur.

Dere hep coşkun mu gider?
Gün olur sular da biter.
Sonra hayat ömür ne ki?
Gün olur bunlar da biter.

Günüm tamam, sürem doldu.
Yaşımdan bu yıl da soldu.
Gerçek aşlarsa bir hayal,
Gönlüm sana gün mü doğdu?

Dere gibi çağlasam da,
Bulut kadar ağlayamam.
Hayat kıymet bilmese de,
Dünya güzel atlayamam.

Ağzım dilim elim gözüm,
Hiç biri dinlemez sözüm.
Ele gökten elma düşmüş,
Bize sade kara üzüm.
kabılcevz şairi