gözlerime güz düştü...
limanları yanık, bu şehrin...
demir atamam...

cebimde,
karası gözlerinin, bakıyorum
karlar kara yağıyor
be sevgilim....

tut !
düşeceğim...

nelerden geçmedik ki
güzelim,
nelerden?

yağmurlarda ıslanmaktan ilkin.
rıhtımlarda denizleri içtik
gün be gün...

portakal çiçekli hayallerimiz
şimdi küskün...

nelerden geçmedik ki
güzelim.
karlı sabahlarda yangılı bedenlerimiz
papatyalarda kaldı o gülüşlerimiz...

ya,
pencere diplerinde seheri bekleyişim,
sokak başlarında uyuya kalmışlığı
kalemlerimin...
neredeler?

ufuk çizgisinde yiten
gemiler gibiler.

nelerden geçmedik ki
sevgilim,
nelerden?

çiçeği burnunda ayrı kalışlar
ve
ardından,
tutuşan eller...

sayfalarımda duruyor,
gül pembesi ten...

sesini duymaya adadığım
katran karası
hasretler,
kaldırımlarına uyandığım geceler
ve
ruhuma dar gelen
heceler...ile
limanları
yanık bu şehrin...

cebimde,
karası gözlerinin.
gideceğim....



Nurcan Yalçin