Bazen yalnız kalabildiğimde
Ne kadar özlediğimi anlarım
Senli düşlerimi…



Önce gülümseyişini alırım gözlerinden
Yüzün, omuzlarına iner ardından.
Bir şeyler anlatmanı beklerim
Ki
Dinlerken izleyebileyim.
Gözlerin sağa, sola gider
Dudaklarının kımıldadığını sesinden bilirim…



Sonra omzuna değsin isterim omzum
Hemen yanıma gelirsin,
Başım mı yoksa
Kalbim mi yaslı bilemem
Yalnız;
Sensin bildiğim…



Şimdi tiyatrodayız.
Çünkü sinemadan daha çok severim.
Sen sahneyi
Ben de seni izlerim…



Çıkar geceye birkaç adım da biz atarız
Varsayalım Taksim…
Ben profiterol yemek isterim
Yanıtını duyamam ama gideriz
Tatlı tatlı seni izlerim…



Birlikte türküler söyleriz
Daha çok sende tamamlanır sözler.
Gece, sokakta
Her kimse de bakan, duyan
Görse de; severim,
Altı üstü en fazla deli derler
Desinler
Hem söyler, hem seni izlerim…



Üşürüm kesin
İllaki.
Bu
Sokulacağım demektir koltukaltına
Ne güzel üşümek senin yanında!…
Sonra aklıma bir şeyler gelir
Başlarım hızlı hızlı anlatmaya
Oysa;
Seni izlerim…



Bir karartıya doğru gider akordeon sesi
Ordan kemana
Derken çırpınır gözlerim
Ellerim ceplerimde bozuk para aramaya.
Biliyor musun bir defasında hem dinleyip
Hem dans etmiştim
Şimdi ise öylece
Seni izlerim…



Tramvay geçecek birazdan
Sesi git gide yaklaşıyor
Yüzlerini daha görmeden yolcularının
Gülümserim,
El sallarım çocuklara.
Ardından
Seni izlerim…



Sonra Beyoğlu çikolatası var
Sadece dizilişleri hoşuma giden
Bir de toka, takı dolu vitrinler.
Yemek salonlarının önünden geçmek
Hep açları hatırlatır.
Ne bakabilirim ağız tadıyla çeşitlerine
Ne de gelir öyle iştahla yiyesim.
Ki birini sevindirebildiysem
O zaman da en çok
Açlığımı unutur seni izlerim…



Birkaç dakikadır seni gördüğüm
Kalemimin yazdığına bakma onlarca kelime!
Daha binlerce
Binlercesine
Beyoğlu bitmez
Ne sokaklar
Ne bu alem
Ne de düşler…



Birazdan sesi kesilse de bu şiirin
Yürümeye
Ve seni izlemeye
Kaldığım yerden devam ederim…









ezgi ç.
04.04.2010